Powstanie Warszawskie / 1 sierpnia 2012
68 lat temu, 1 sierpnia 1944 roku, wybuchło Powstanie Warszawskie. Walki trwała 63 dni. Poległo lub zostało zamordowanych przez Niemców 18 tysięcy powstańców i około 180 tysięcy cywilów. W trakcie Powstania i po jego stłumieniu Niemcy deportowali z Warszawy około 550 tysięcy jej mieszkańców i około 100 tysięcy ludzi z najbliższych okolic miasta. 55 tysięcy osób wywieziono do obozów koncentracyjnych. W rocznicę tamtych wydarzeń na placu Piłsudskiego przed Grobem Nieznanego Żołnierza odbyła się uroczysta zmiana warty honorowej. Kwiaty od warszawskiej społeczności żydowskiej złożyli przewodniczący ZGWŻ Piotr Kadlcik, wiceprzewodniczący Andrzej Zozula, Naczelny Rabin Polski Michael Schudrich oraz Samuel Willenberg, uczestnik powstania, izraelski rzeźbiarz i malarz polskiego pochodzenia, więzień Treblinki, kawaler orderu Virtuti Militari.
We wrześniu 1939 r. Willenberg jako 16-latek na ochotnika przyłączył się do wojska i wziął udział w walkach z Niemcami oraz w potyczce z Armią Czerwoną w okolicach Chełma, gdzie został ciężko ranny.
Następnie wraz z rodziną mieszkał pod Warszawą. W 1942 r., po wydaniu przez sąsiadów jego sióstr Niemcom, wyjechał do Opatowa, gdzie trafił do getta. Wraz z jego mieszkańcami w październiku 1942 roku został wywieziony do obozu zagłady w Treblince.
Podając się za murarza, jako jedyny z transportu uniknął natychmiastowej śmierci i został skierowany do Sonderkommando. Otrzymał numer 937. Pracował w sortowni, gdzie wśród przedmiotów, należących do zamordowanych rozpoznał ubrania swoich dwóch sióstr. Jednym z jego obowiązków było też strzyżenie włosów Żydówkom, idącym do komór gazowych. Zapamiętał nazwisko i twarz jednej z kobiet – 20-letniej Rut Dorfman. Jej wizerunek po latach stanie się częstym motywem jego rzeźb. 2 sierpnia 1943 r. uczestniczył w buncie i wraz z ok. 200 więźniami uciekł z obozu. Był jednym z 68 członków Sonderkommando Treblinka, którzy przeżyli wojnę, a 2003 r. jednym z czterech ostatnich żyjących. Przedostał się do Warszawy, gdzie się ukrywał, a w 1944 r. wziął udział w powstaniu, walcząc w szeregach batalionu "Ruczaj". Za męstwo otrzymał order Virtuti Militari. Po kapitulacji powstania walczył w partyzantce.
W 1950 r. wyjechał z matką i żoną do Izraela, gdzie został inżynierem geodetą, a następnie pracował jako urzędnik średniego szczebla w ministerstwie budownictwa.
Dopiero po przejściu na emeryturę zajął się plastyką. Ukończył kursy rzeźbiarskie na Uniwersytecie Ludowym w Jerozolimie i szybko zyskał rozgłos dziełami, które dotyczą wyłącznie jednego tematu – Holokaustu. Tworzy głównie rzeźby w glinie oraz odlewy w brązie.
W 2003 r. indywidualna wystawa jego prac odbyła się w warszawskiej Zachęcie. Swoje rzeźby pokazywał też w 2004 roku na wystawie "Żydzi-Częstochowianie" w Muzeum Częstochowskim. Obecnie pracuje nad projektem pomnika ofiar częstochowskiego getta.
Od 1983 r. jest współorganizatorem wizyt młodzieży izraelskiej w Polsce. W 1994 r. Samuel Willenberg ponownie przyjął polskie obywatelstwo.
Pamięci Ofiar z Monachium / 25 lipca 2012
W piątek 27 lipca odbędzie się otwarcie Letnich Igrzysk Olimpijskich w Londynie. Warszawska Gmina przypomina, że w 2012 roku przypada 40 rocznica zamachu na sportowców izraelskich, który nastąpił podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich w Monachium w 1972 r. Gmina dołączyła do inicjatywy Światowego Związku Makabi, w związku z którą w dwóch warszawskich synagogach odmówiona zostanie modlitwa upamiętniająca ofiary zamachu oraz wyczytane zostaną uroczyście ich imiona:
- David Berger
- Ze'ev Friedman
- Yossef Gutfreund
- Eliezer Halfin
- Yossef Romano
- Amitzur Shapira
- Kehat Shorr
- Mark Slavin
- Andre Spitzer
- Yakov Springer
- Moshe Weinberg
Z wdzięcznością wspominamy także ofiarę niemieckiego policjanta Antona Fliegerbauera, który oddał życie walcząc podczas zamachu z terrorystami.
Uroczystości upamiętniające ofiary zamachu odbędą się:
- w Synagodze im. Nożyków w Warszawie przy ul. Twardej 6 - w piątek, 27 lipca o godz. 19.45;
- w Synagodze Ec Chaim (Centrum Społeczności Postępowej) w Warszawie w Al. Jerozolimskich 53 (IV p.) - w niedzielę, 29 lipca 2012 r. o godz. 18.00.
Bardzo serdecznie zapraszamy!
KONGRES MACCABI W IZRAELU ORAZ PODSUMOWANIE XIII EUROPEJSKIEJ MACCABIADY / 29 czerwca 2012
Kongres Światowego Ruchu Maccabi odbył się w terminie 17 - 22 maja bierzącego roku w miejscowości Ramat Gan w Izraelu. W konferencji wzieło udział około 800 delegatów z 86 krajów świata. Na Kongresie omówiono zeszłoroczną XIII Europejską Maccabiadę oraz poruszono sprawy organizacyjne związane w organizacją Maccabiady w 2013 roku w Izraelu.
W ramach Kongresu odbył się też Dzień Polski. Zorganizowana zostałą prezentacja na temat Euro 2012 oraz walory turystyczne kraju. Organizatorem Dnia Polski była Maccabi Polska przy wsparciu Krajowej Federacji Sportu dla Wszystkich oraz Ministerstwa Sportu i Turystyki RP.
Na XIII Europejskiej Makabiadzie w Wiedniu reprezentacja Polski zdobyła dwa medale: srebrny w brydżu sportowym i brązowy w squashu (drużynowo). Skład drużyny brydżowej: Jacek Lew, Aleksander Swalter, Artur Toeplitz, Kazimierz Dominiak, Józef Gurfinkiel, Jerzy Starczewski. Srebro w squashu zdobyli Andrzej Gołębiewski i Michał Samet. Szefem delegacji był Robert Czajkowski.
W klasyfikacji medalowej wygrały Stany Zjednoczone, Izrael był piąty. Polska reprezentacja zajęła 24 miejsce, przed Hiszpanią i Brazylią.
Sport żydowski narodził się pod koniec XIX w. Odnowa fizyczna miała prowadzić do duchowej. W Warszawie najpierw działało koło sportowe przy Stowarzyszeniu Subiektów Handlowych Wyznania Mojżeszowego, ale miało kłopoty. W 1915 r. powstało Żydowskie Towarzystwo Gimnastyczno-Sportowe Makabi Warszawa. Z czasem liczyło już kilkuset członków. Boks trenował Władysław Kopaliński, ale najlepsza była sekcja gimnastyczna. W 1918 r. zaczęły powstawać kluby robotnicze i akademickie, jednak największe, bo mieszczańskie i syjonistyczne, wciąż było Makabi. Pod hasłem „Bądź silny i odważny” propagowało wszystko co żydowskie. Organizowało obozy, tworzyło biblioteki i chóry. Stawiało głównie na sport. Tak powstawały kolejne kluby Makabi, które niebawem założyły związek o tej samej nazwie. Pod koniec lat 30. skupiał on ponad 150 klubów i 200 tys. żydowskich sportowców, którzy zdobywali tytuły mistrzów Polski w wielu dyscyplinach. Jednak atmosfera dla żydowskich sportowców nie była przyjazna. Makabi Warszawa otworzył własny tor łyżwiarski, bo na obcych ślizgawkach dochodziło do pobić. W gazetach pisano też o szykanach na obcych salach gimnastycznych i antysemickich uwagach na pływalniach. To dlatego w 1932 r. sportowcy żydowscy tak chętnie pojechali na pierwszą Makabiadę do Palestyny.
W I Makabiadzie z udziałem 18 ekip z całego świata startowało 66 sportowców z Polski, którzy zajęli drużynowo pierwsze miejsce z wynikiem 368 pkt, wyprzedzając Austrię (281) i USA (277). Zwycięstwa dla Polski odnieśli: F. Bersohn (dysk kobiet), N. Grynberg (gimnastyka), J. Urkiewicz, G. Borensztejn, M. Birenzweig i S. Finkelstein-Finn (boks), sztafeta 4 x 100 m kobiet i zespół piłki nożnej. Wyróżniającą się zawodniczką była M. Freiwald (lekka atletyka), która zajęła drugie miejsce w trójboju i w skoku w dal oraz trzecie miejsce w skoku wzwyż.
Międzynarodowe sympozium «Sport dla wszystkich strategią jutra» / 2 maja 2012
W terminie 27 - 28 kwietnia bierzącego roku w Zamościu odbyło się Międzynarodowe sympozium «Sport dla Wszystkich strategią jutra». Organizatorem była Krajowa Federacja Sportu dla Wszystkich na zlecenie Ministerstwa Sportu i Turystyki a współorganizotarami sympozium było Zamojskie Towarzystwo Krzewienia Kultury Fizycznej oraz Urząd Miasta Zamościa.
Uczestnikami sympozium byli naukowcy akademii wychowania fizycznego, przedstawiciele resortów sportu, działacze klubów sportowych i stowarzyszeń kultury fizycznej z Polski, Ukrainy, Białorusi, Słowacji, Węgier i Holandii, kierownicy ekip uczestniczących w XVIII Międzynarodowym Festiwalu Sportu Dzieci i Młodzieży.
Program imprezy był podzielony na dwie sesje plenarne.
Pierwsza sesja odbyła się w piątek 27 kwietnia w Sali Consulatu Ratusza w Zamościu którą osobiście otworzył Prezydent Miasta Zamościa Pan Marcin Zamoyski oraz Sekretarz Krajowej Federacji Sportu dla Wszystkich Pan Jerzy Potentas. Prelegentami tego dnia byli dr hab. Andrzej Samborski z Uniwersytetu Przyrodniczego w Zamościu który poprowadził wykład pt. «Roztocze jako region turystyczny». Wojciech Kudlik Dyrektor Departamentu Rozwoju i Promocji Ministerstwa Sportu i Turystyki opowiedział o «Polityce państwa w zakresie rozwoju sportu powszechnego - programy i zadania realizowane przez Ministerstwo Sportu i Turystyki z organizacjami pozarządowymi. Tomasz Kossakowski z Fundacji Maccabi Polska poprowadził prezentacje na temat «Światowy ruch Maccabi - historia, cele i programy działania». Sesja zakończyła się ożywioną dyskusją pomiędzy prelegentami a słuchaczami zgromadzonymi na sali.
Druga sesja odbyła się następnego dnia w sobotę 28 kwietnia w sali konferencyjnej Hotelu Renesans. W tym dniu prelegentami byli inż. Lech Bartnik z Polskiego Stowarzyszenia Rozwoju Infrastruktury Sportu i Rekreacji oraz Pan Michał Kowalik z Urzędu Miasta w Zamościu. Pan Bartnik wystąpił z dwoma wykładami pierwszy pt. «Baza sportowa jako podstawa rozwoju sportu, rekreacji i turystyki masowej» a drugi pt. «Obiekty i urządzenia sportowe dla wszystkich». Następnie Pan Kowalik opowiedział o idei «XVIII Festiwalu Sportu Dzieci i Młodzieży w Zamościu jako realizacja idei integracji młodzieży w Unii Europejskiej».
Sympozjum oficjalnie zakończyło się udziałem uczestników zjazdu, uroczystym otwarciem XVIII Międzynarodowego Festiwalu Sportu Dzieci i Młodzieży - Zamość 2012 w hali OSiRu.
Na festiwal tradycyjnie entuzjastycznie przybyły ekipy z Węgier, Ukrainy, Holandii, Słowacji, Łotwy oraz całego Województwa Lubelskiego. Najwięcej przedstawicieli przyjechało z Ukrainy bo aż pięć miast: Lwów, Dniepropietrowsk, Kowel, Łuck oraz Żółkiew. W ramach festiwalu odbyły się zawody w następujących dyscyplinach sportowych: tenis, badminton, piłka ręczna, piłka siatkowa.
Drużynowo w ramach XVIII Międzynarodowego Festiwalu Sportu Dzieci i Młodzieży - Zamość 2012 zwyciężył Dniepropietrowsk. Drugie miejsce zajął Miskolc, Węgry. Na trzecim miejscu okozał się gospodarz imprezy czyli Zamość. Czwarte miejsce Helmond, Holandia a piąte Łuck, Ukraina. Na dalszych pozycjach Bardejov, Słowacja oraz Lwów, Ukraina.
Festiwal potrwał dwa dni a cała impreza odbyła się na terenie OSiRu w Zamościu.
